واحه ای در لحظه...
ن : دخترمهربون
ت : جمعه 15 اسفند 1393
ز : 19:45 |
+
به سراغ من اگر می آیید
پشت هیچستانم .
پشت هیچستان جایی است .
پشت هیچستان رگ های هوا ، پر قاصدهایی است .
که خبر می آرند ، از گل واشده ی دورترین بوته ی خاک.
روی شن ها هم ، نقش های سم اسبان سواران ظریفی است که صبح
به سر تپه ی معراج شقایق رفتند.
پشت هیچستان ، چتر خواهش باز است :
تا نسیم عطشی در بن برگی بدود ،
زنگ باران به صدا می آید .
آدم اینجا تنهاست
و در این تنهایی ، سایه ی نارونی تا ابدیت جاری است .
به سراغ من اگر می آیید ،
نرم و آهسته بیایید ، مبادا که ترک بردارد
چینی نازک تنهایی من .
سهراب سپهری
نظرات شما عزیزان: